Ale ten film nie powstał po to, aby zastąpić tamte. To jest całkiem nowy film, który nie jest tylko komedią, ale i dramatem. Wzrusza, pokazuje wojny i tułaczki, jak Polacy kiedyś żyli na terenach, które są już ukraińskie, bo Polaków stamtąd wygnano. To jest ciekawa lekcja historii dla opornych i przypomnienie, że życie jest kruche, dlatego należy je przeżyć tak, aby móc na koniec spojrzeć sobie w twarz w lustrze. Mi się bardzo podobał.

Pełna zgoda, że jest to nowy film, brak, że całkiem. Gdyby tak było to zapewne ani tytuł ani fabuła nie nawiązywałyby do Klasyka (przez duże "K" właśnie)sprzed kilku dekad i jednocześnie jednej z najlepszych polskich komedii jakie kiedykolwiek powstały. Zgadzam się z przedmówcą, że film może i ciepły, itp, ale zabawny bywa może jedynie czasem. Wspomniane natomiast przez Ciebie motywy wojny i tułaczki jakkolwiek ciekawe nie wydają mi się przyczynkiem do poszukiwania jakiegoś drugiego dna czy wybitnie głębokiego sensu tej produkcji. Znacznie ciekawsze były w moim odczuciu zmiany w kwestii nieszczęśliwej miłości Kazimierza i Nechajki, ale fakt, że to i inne motywy w filmie znacznie odbiegały od tego co zostało przedstawione w oryginalnych "Samych swoich". Mówiąc dzisiejszym językiem zmienione zostało mocno "uniwersum" trylogii, od wspomnianej nieszczęśliwej miłości, przez różne mniejsze i większe rzeczy typu kogo Jaśno kosą po żebrach przejechał aż po płeć pawlakowej kobyły. Dodatkowo ja miałem, że się tak wyrażę, sporo do czynienia z "ludźmi z akcentem" i tutaj Pan Bobik bryluje, boć on przecie z Hajnówki, ale reszta w większości razi me uszy czymś co przypomina mi okropną parodię akcentu prezentowaną przez panią Żak w "Ranczu". Główny aktor w moim mniemaniu również bardzo dobrze poradził sobie z oddaniem motoryki Pawlaka za co wielki szacun. Niestety słowo "konus" pada w tym filmie w ciągu minuty więcej razy niż padło w całym filmie Pana Chęcińskiego i tak jest mniej więcej z każdą kwestią czy też scenką która śmieszyła w oryginale, np: "pojedź no do płota". Niezrozumiałym jest też dla mnie to, że w kilku miejscach Pan Żmijewski chciał wstawić sceny żywcem wzięte z oryginału jednak pozmieniał ciut np. dialogi czy sytuacje. Dla jasności: wydaje mi się, że rozumiem dlaczego sceny miały się w tym filmie pojawić, jednak nie rozumiem zmian np tekstu modlitwy... I to mniej więcej tyle. Film nie jest zły, ale oceny typu 7 czy 8 (nie wspominając o wyższych) uważam za mocno przesadzone. Taki sobie średniak na 5 z rzeczywiście miłymi dla oka plenerami.

Mnie np starzy sami swoi nie śmieszą. Różnie to bywa

Wiadomo, że film będzie rozczarowaniem dla wszystkich, którzy poszli do kina z nastawieniem TYLKO na komedię, a nie otworzą się w trakcie filmu na fakt, że ten film ma jednak drugie dno i jednak jest on podzielony na komedię i refleksyjne i wzruszające momenty. Zazwyczaj należy zagłębić się w fabułę, chociaż wiadomo, że jak idziesz do kina, to raczej będzie nastawienie na relaks, bez względu na tematykę ;)

Zaznacz prosze ze Ciebie nie śmieszą :) właśnie wróciłam z kina i wszyscy mieli ubaw